De Oude Kerk is in ons dorp het
oudste gebouw en werd gebouwd omstreeks het jaar 1350 en gewijd aan de Heilige Petrus en Paulus.
Vermoedelijk is de toren na brandstichtingen in 1481 tegen de al bestaande kerk gebouwd.
Het is een vierkante toren met twee kleine zijtorens.
Het torentje aan de zuidkant bestond vroeger uit drie verdiepingen, waarvan de
onderste met kruisribgewelf van buitenaf was te bereiken.
Dit was voor de reformatie de doopkapel. Die ingang was daar gemaakt, omdat het ongedoopte kind
niet in de kerk mocht komen. Was het kind gedoopt, dan kon de doopkapel via de
kerk verlaten worden.
Door een in de dikte van de muur uitgehouwen trap kon men de verdieping boven de doopkapel bereiken.
Deze verdieping werd gebruikt om kerkschatten tijdens oorlogsgeweld op te bergen.
De trap was zo nauw dat soldaten niet naar boven konden zonder hun
uitrusting af te leggen wat natuurlijk erg gevaarlijk was.
Later is de toegang dichtgemetseld.
Bij de restauratie in 1905 ontdekte men, met name door toedoen van de voormalige Soester predikant ds. J.J. Bos, in die ruimte een 18-tal houten beelden en ongeveer 80 fragmenten van pijpaarden beeldjes, circa 40 tot 60 cm groot, die daar rond 1600 moeten zijn verborgen. Men kan zich voorstellen hoe het dorp in 1905 in rep en roer raakten toen de resten van die beelden daar in het gras van het kerkhof lagen. De door houtworm aangevreten en vermolmde beelden zijn gedeeltelijk gerestaureerd en in verschillende musea terechtgekomen, wat later door de Stichting Kerk en Cultuur Oude Kerk een verdrietige zaak is gevonden: Zij horen immers bij elkaar.
Het torentje aan de
noordzijde is de traptoren, die toegang tot de grote toren geeft. Na 182 treden
bereikt men de omgang. Aan de voet is de toren 8,25 meter in het vierkant met
muren van 1,5 meter dikte. De hoogte tot de omgang is 33,75 meter, met daarop
een achtkantig muurwerk van 1,75 meter hoog. Daarop weer een houten, met leien
bedekte spits van 10 meter. Een eenvoudig rekensommetje brengt ons dan tot het
haantje op de totale hoogte van 45,50 meter.
In de toren hangen twee
luidklokken, waarvan de grootste een van de oudste van ons land is. Deze klok is
gegoten vermoedelijk gewoon naast de kerk, in het jaar 1506. In de rand staat de
volgende tekst gegoten: "Jezus Maria Johannes Baptiste is mijn naam, mijn geluid
is voor God bekwaam, de levenden roep ik, de dode overluid ik, Wilhelmus de Wou
heeft mij gemaakt in het jaar 1506". De kleine klok is in de oorlog door de
Duitsers weggehaald en niet teruggevonden. In 1950 is een nieuwe klok geplaatst
en naar Koningin Wilhelmina genoemd.
